ROZDZIAŁ 38 (część: 2)

Rozdział 38: "W życiu bywają kłótnie..."

*muzyka*

Alicja's POV

  - Czy zrozumiałaś? - zapytałam mojej przyjaciółki, Julii po tym jak przedstawiłam jej plan rozbicia związku Leny i Adama. 

- Nie... Mogłabyś powtórzyć jeszcze raz? - odpowiedziała mi pytaniem na pytaniem.

- Dziewczyno! Tłumaczę Ci go po raz trzeci, a Ty dalej nie rozumiesz?! - podniosłam na nią głos. 

- Nie, nie rozumiem - odparła poważniej z głową uniesioną ku górze. 

- To w końcu zrozum! Jesteś taką idiotką, że nawet nie potrafisz za kumać tak prostego planu?! - nawrzeszczałam na nią. Podniosła się z łóżka, na którym wcześniej siedziała. 

- To ja jestem idiotką, tak?! A więc kto Ci pomaga zdobyć Adama?! Kto stoi po Twojej stronie?! Jeszcze mnie tak traktujesz, a ja robię dla Ciebie wszystko... - na ostatnich słowach głos jej się załamał, a w oczach pojawiły się łzy. Przewróciłam teatralnie oczami.

- Dobra, dobra, nie odstawiaj mi tu teraz szopki. Weźmy się lepiej do roboty - zarządziłam.

- Sama się weźmiesz do roboty. Ja nie mam zamiaru Ci już nigdy więcej pomagać - wstała i zabrała swoją torbę oraz sweter z krzesła o mało go nie przewracając.

- Ale zaraz! Dokąd Ty idziesz?! - podeszłam do niej chwytając agresywnie za jej nadgarstek.

- Nie powiem Ci - chciała się wyrwać, ale zacisnęłam bardziej swoją piąstkę na jej nadgarstku. 

- Gadaj!

- Do domu Adama! Powiem mu wszystko! - wyrwała się z mojego uścisku i wybiegła z mojego pokoju zbiegając szybko po schodach prowadzących na dół. Pobiegłam za nią. 

- Nie odważysz się! - stanęłam przed nią.

- Nie? To popatrz! - wyszła z domu trzaskając drzwiami. Zobaczyłam przez okno jak biegnie ile sił w nogach. Odsunęłam się od okna. 

- Oj Julio, Julio... Wiedz tylko tyle. Jeśli Adam się o tym dowie, zniszczę Cię. Całą. Psychicznie. Nie będziesz miała życia - zaśmiałam się złowrogo, ale zaraz spoważniałam. Pobiegłam na górę do swojego pokoju. Po paru minutach zeszłam na dół ubrana cała na czarno. 

- Julka, nie dajesz mi wyboru... - sięgnęłam po czarną kominiarkę i założyłam ją na siebie. Dobrze, że jest już ciemno. Nie będzie świadków. Wyszłam z domu podążając w stronę Julii.

W tym samym czasie...

Adam's POV

  - I proszę. Masz swój kanał na YouTube. Tak jak mówiłem, z resztą Ci pomogę - uśmiechnąłem się do Leny. Odwzajemniła uśmiech. 

- Dziękuję. Jesteś najlepszy - przytuliła się do mnie, a ja pocałowałem ją w głowę. 

- Nie ma o czym mówić. Dla Ciebie zrobię wszystko, księżniczko - zauważyłem na jej twarzy rumieńce. Uwielbiam jak się rumieni. W odpowiedzi dostałem słodki pocałunek ze strony dziewczyny. 

- A wracając do Dominiki... - zaczęła. Westchnąłem głęboko. 

- Ona bardzo chciałaby Cię przeprosić - nagle ktoś zapukał do drzwi mojego pokoju. Spojrzałem na nie. 

- Proszę - odezwałem się, a drewniana konstrukcja zaczęła się powoli otwierać. W ich progu stanęła smutna Dominika. 

- Adam... Mogę wejść? - zapytała patrząc na mnie. 

- To ja was zostawię - Lena uśmiechnęła się do nas. Gdy wychodziła zauważyłem, że poklepała moją siostrę po plecach dając jej otuchy. 

- Wchodź - siostra weszła, a ja odsunąłem się od stanowiska i usiadłem razem z nią na moje łóżko. 

- Więc... - zaczęła. - Chciałabym Cię przeprosić.

Lena's POV

 *muzyka#2*

  Czekałam na korytarzu i starałam się cokolwiek usłyszeć z ich rozmowy. Wiem, że niegrzecznie tak podsłuchiwać, ale po prostu musiałam usłyszeć ich rozmowę. Byłam w tym, w jakimś stopniu zamieszana. Usłyszałam, że się godzą, a moja twarz momentalnie się rozpromieniła. Niespodziewanie zadzwonił domofon. 

- Lena, mogłabyś odebrać? - Adam zwrócił się do mnie z prośbą przez zamknięte drzwi. 

- Tak, już idę! - zbiegłam na dół i podeszłam do dzwoniącego przedmiotu. Złapałam za słuchawkę i przyłożyłam ją do ucha. 

- Tak słucham?

- Lena?! - odezwał się dziewczęcy głos. Można było wyczuć w nim zdenerwowanie. 

- Tak... To ja. A z kim mam przyjemność rozmawiać?

- Och, Lena, z Julią. Posłuchaj, ja... - nagle usłyszałam krzyk i dźwięk rozłączania domofonu. Przeraziłam się i szybko odłożyłam słuchawkę na miejsce. Przez moje ciało przeszedł zimny dreszcz. Julia? Czego ona chce? I do tego o tej porze? I te krzyki... Coś jest nie tak, a ja nie mogę tego zostawić. Pobiegłam na górę do Adama i roztrzęsiona wyjaśniłam mu całą sytuację. A co jeśli coś jej się? Boję się myśleć co mogło się wydarzyć. Cała nasza trójka pobiegła sprawdzić co się stało. Wybiegliśmy z klatki. Wszędzie paliły się lampy, ponieważ było już bardzo późno. 

- ODCZEP SIĘ ODE MNIE, WARIATKO! - usłyszeliśmy głos Juli. Pobiegliśmy w jej stronę. To co zobaczyłam zapamiętam do końca życia.

Rozdział 38! 

Już w całości!

Co to się stanęło!? :o

Alicja zaczęła wariować. 

Adam założył konto na YouTube Lenie, więc niedługo pewnie nagra jakieś covery wraz z chłopakami! :D

Ale... Julia? Co z nią nie tak? 

I co chciała powiedzieć Adamowi? 

Czytasz? Komentujesz!!!

Bo to daje jeszcze więcej weny!

Dziękuję za każde wyświetlenie i komentarz z całego serca! ♥

Życzę miłego wieczoru/dnia, zależy o której to czytacie! :D Pozdrawiam, Wiktoria! ♥